Pura Vida

Het is maandag, mijn tweede week hier in Costa Rica is nu echt begonnen. De afgelopen dagen heb ik veel meegemaakt, gezien en gedaan.

Het einde van vorige week stond voornamelijk in het teken van mijn Spaanse lessen. De lessen zijn pittig, duren soms erg lang (5uur) en geven een hoop huiswerk. Maar nu begin ik eindelijk te merken dat ik daadwerkelijk iets leer. Ik begrijp steeds meer van de verschrikkelijk slechte soaps die hier de hele dag op tv zijn, ik kan mensen in de supermarkt verstaan en ik kan een heel klein beetje met Mama Luchie communiceren. Hopelijk spreek ik over drie weken vloeiend Spaans!

Donderdag was een zeer zware dag. Ik was een week van huis, het was erg warm met regen, ik had erg veel last van mijn inmens grote muggenbulten. Het was de perfecte 'ik wil naar huis' dag. Gelukkig kwam er die dag een huisgenoot, Theresa, uit Duitsland. Eindelijk iemand waarmee ik een normaal gesprek kan voeren en waarmee ik de stad in kan gaan.

Vrijdag was weer een goede dag. Een Spaanse les van 5 uur, een shoppingtrip naar Wallmart om warme kleren te kopen voor het weekend en een avond vroeg in bed.

Zaterdag ochtend vertrok ik samen met vier andere meisjes (alle vier Duits, mijn Duits is inmiddels beter dan mijn Spaans) naar Monteverde. Monteverde is groot gebied met verschillende natuurparken in het noord westen van CR. De bus vertrok om 6.30 uur vanuit San Jose (we moesten om 5.00uur weg van huis) richting Monteverde. De busreis duurde ruim 4 uur, waarvan 3 uur over onverharde hobbel wegen. Monteverde ligt ruim 3000 meter boven zee niveau en ligt daardoor in de wolken. Het uitzicht wat we onderweg hadden was prachtig, je kon in de verte zelfs de Pacific Ocean zien liggen.
Aangekomen in Monteverde gingen we eerst opzoek naar ons Hostel, wat midden in het oerwoud stond. Na een kort middag dutje en een uitgebreide lunch vertrokken we naar de top van de berg. In 'the cloud forest' is de langste zipline baan te vinden van Latino America (de langste line is 1500meter). Aan een dikke kabel zijn we door de boomtoppen gezipt, het uitzicht was fantastisch. Drie uur en 500 foto's later waren we klaar met het ziplinen en was het tijd voor avond eten. Na een heerlijke maaltijd zijn we naar de bar gegaan en hebben we een heerlijk Costa Ricaans biertje gedronken.

Zondag was het tijd voor de wandeltochten door het regenwoud en over de bruggen. Ik ging samen met twee andere naar het regenwoud voor de wandeltocht. Na een korte bustocht kwamen we aan in het bos. Onze monden vielen gelijk open, wat is het daar mooi. Het is net alsof je in een film bent beland. Ik heb nog nooit zoiets moois gezien, de bomen zijn gigantisch groot en heel groen, overal waar je kijkt zitten fel gekleurde vogels in de bomen, op de grond lopen veel kleine beestjes en tarantula's (normaal ben ik geen fan van spinnen maar deze was prachtig). Na een lange wandeling van vier uur was het tijd om terug te gaan naar het hostel voor een lunch, gevolgd door een heerlijke kop koffie in een plaatselijke koffie bar. Om 15uur was het tijd voor de 4 uur durende en verschrikkelijke busrit naar huis.

Vandaag is het dia de la independencia. In 1821 werd Costa Rica een zelfstandig land en hadden de Spanjaarden het niet meer voor het zeggen. Op 15 september werd de acte getekend in Guatemala, op 13 oktober 1821 bereikte het goede nieuws Costa Rica. Vandaag werd in de steden groot feest gevierd. Overal vlaggen en mensen in het rood, wit en blauw gekleed. Vanochtend om 6 uur begon de eerste parade. De leerlingen van verschillende scholen in de omgeving liepen met vlaggen, trompetten en trommels in een majorette achtige optocht door de stad.

Morgen ochtend ga ik met andere vrijwilligers naar San José om te winkelen op de toeristen markt. Het weekend gaan we naar Manuel Antonio, eindelijk naar het strand. Hier heb ik heel veel zin in, maar eerst nog een week flink bikkelen in Spaanse les.

Dank voor alle reacties, ik vind het heel leuk om te lezen!

Adios!